Konstrukcja, technologia i metodyka oceny multifunkcjonalnej tkaniny żakardowej typu „blackout” do zastosowań we wnętrzach użyteczności publicznej

Joanna Szkudlarek — Mon, 16 Mar 2020 09:50:40 +0100

Niniejsza rozprawa jest oparta na ponad dziesięcioletnim doświadczeniu zawodowym autora. Obszar zainteresowań i działań autora pokrywa się z obszarem naukowym pracy. Idea rozprawy osadzona jest w rzeczywistości, odnosi się bowiem do fizycznie zaistniałej sytuacji problemowej. Zidentyfikowano złożony problem techniczny w obszarze wnętrz użyteczności publicznej, a następnie przekształcono w problem naukowy będący przedmiotem rozważań niniejszej rozprawy.
Zasłony we wnętrzach użyteczności publicznej należy rozpatrywać również jako obiekty pionowego stosowania, które, spoczywając na systemie zawieszenia, muszą pozostawać mobilne, być montowane i demontowane przez człowieka zgodnie z przepisami BHP. Tak rozumiany system zaciemnienia w praktyce stanowią dwie, zawieszone jedna za drugą, tkaniny: dekoracyjna (żakardowa) i barierowa dla światła widzialnego (blackout). Stosowane dotychczas rozwiązanie oznacza podwojenie ilości i ciężaru tkanin na systemie nośnym, w konsekwencji przynosząc problemy techniczne i ograniczenia.
Zaprezentowane nowe podejście do projektowania tkanin wielowarstwowych pozwala na połączenie dwóch kluczowych funkcji: dekoracyjnej i barierowej wobec promieniowania widzialnego w jednej tkaninie zasłonowej. Integracja funkcji w jednym wyrobie to nowy rodzaj konstrukcji tkaniny, w której lewa strona, niezależna względem prawej, pełni funkcje tkaniny podszewkowej. Nowa tkanina, zgodnie z trendami we współczesnym projektowaniu architektonicznym, odpowiada na potrzeby projektantów wnętrz i architektów. Zasłona jako element wystroju powierzchni okiennej, która w rozumieniu architektów łączy wnętrze z otoczeniem, wpływa na wygląd elewacji budynku, a także na postrzeganie ładu przestrzennego miasta. Nowa konstrukcja lewej strony tkaniny wyczerpuje ten problem, wspomagając myśl architektoniczną.
Praca zawiera pionierskie badania dotyczące możliwości multiplikowania funkcji w tkaninach wielowarstwowych, przy ich jednoczesnej separacji i przypisaniu do każdej z warstw. Koncentracja trzech funkcji w jednym wyrobie to perspektywa wielu korzyści związanych z minimalizacją ilości i ciężaru tkanin zasłonowych na systemie nośnym. W praktyce oznacza to poprawę operowania tkaninami, od etapu konfekcjonowania po montaż i demontaż, w celu konserwacji oraz podniesienie poziomu bezpieczeństwa ludzi i obiektu.
Innowacyjna, nieistniejąca dotąd konstrukcja tkaniny wymagała opracowania nowych procedur technologicznych i badawczych, które poszerzają wiedzę w obszarze współczesnego celowego projektowania i analiz instrumentalnych barierowych struktur tkanych. Zatem oprócz charakteru aplikacyjnego, poprzez opracowanie metodyki badawczej i wskaźników oceny wielofunkcyjnej tkaniny żakardowej o właściwościach blackout, praca wnosi wkład w badania nad własnościami optycznymi tekstyliów, w których wymagana jest całkowita barierowość świetlna.
Przedmiotem niniejszej publikacji jest metodyka oceny własności barierowych tkanin zaciemniających typu blackout opracowana na potrzeby oceny nowej konstrukcji tkaniny zasłonowej.

Modelowanie procesów wymiany ciepła w dzianinach futerkowych

Anna Więzowska — Mon, 16 Mar 2020 09:51:18 +0100

Ciepłochronność jest podstawowym parametrem determinującym praktyczne zastosowanie dzianin futerkowych. Analiza wymiany ciepła oraz metodyka określenia podstawowych parametrów struktury do optymalizacji konstrukcji z uwagi na wymagany poziom izolacyjności cieplnej nie zostały jeszcze dotychczas opisane dla dzianin futerkowych. Brak rozwiązań problemów ciepłochronności dla tego typu dzianin wskazuje na celowość podjęcia rozważanej tematyki.
Celem prac prowadzonych w ramach dysertacji doktorskiej było opracowanie modelu przepływu ciepła, który może być wykorzystany do projektowania dzianin futerkowych o wymaganych właściwościach termofizycznych.
Zaprezentowany model opisu zjawiska przepływu ciepła ma uzasadnienie praktyczne w odniesieniu do dzianin futerkowych. Przyjęta metoda pozwala uniknąć badań wielu parametrów, ograniczając je do minimum: udział objętościowy poszczególnych składników w stosunku do każdej warstwy oraz stosunek grubości poszczególnych warstw do grubości całego wyrobu. Do badań wykorzystuje się powszechnie dostępne urządzenia pomiarowe. Uzyskuje się ponadto możliwość symulacji eksperymentu, bez koniecznościwytwarzania dzianiny futerkowej. Metoda ta pozwala na dowolne modelowanie warunków brzegowych i początkowych, co nie zawsze jest możliwe dla metod empirycznych ze względu na ograniczenia sprzętowe.
Opracowany model obliczeniowy przepływu ciepła przez dzianiny futerkowe umożliwia uzyskanie rozkładu temperatury w tej konstrukcji oraz może stanowić punkt wyjścia doboru optymalnego struktury dla osiągnięcia wymaganych właściwości wyrobów. Projektowanie dzianiny futerkowej o wymaganym poziomie izolacyjności cieplnej, z zastosowaniem przedstawionego modelu, może posłużyć do powstania rzeczywistego materiału o określonych właściwościach ciepłochronnych.

Zeszyty Naukowe. Włókiennictwo

Konstrukcja, technologia i metodyka oceny multifunkcjonalnej tkaniny żakardowej typu „blackout” do zastosowań we wnętrzach użyteczności publicznej

Modelowanie procesów wymiany ciepła w dzianinach futerkowych