Słowa kluczowe
quasi amorphous films
amorphous films
anthrone
antrachinone
hole drift mobility
carrier transport
Jak cytować
Abstrakt
Poddano analizie wartość ruchliwości dziur w polikrystalicznych, quasiamorficznych i amorficznych warstwach antronu i antrachinonu. Materiały wyjściowe były o czystości spektralnej. Oba związki krystalizują w identycznej strukturze C2h5(P21/a) krystalograficznej układu skośnego o prawie identycznych stałych sieciowych i prawie identycznym kącie β. Dla warstw antronu, którego cząsteczki posiadają stały moment dipolowy, uzyskano prawie o rząd większą wartość ruchliwości niż dla warstw antrachinonu, niezależnie od stopnia uporządkowania tych warstw. Próbujemy sformułować hipotezę i wykazać jej słuszność, że za prawie o rząd większą ruchliwość dziur w warstwach antronu odpowiada obecność znacznego momentu dipolowego w cząstkach tego związku.
Bibliografia
Kania S., Kondrasiuk J., Bąk G.W., Eur. Phys. J. E, 15 (2004) 439.
Landolt-Börnstein, Zahlenwerte und Funktionen aus Naturwissenschaften und Technik, Springer Verlag, Berlin, 1971.
Kania S., Sci. Bull. Tech. Univ. Łódź, s. Physics, 28 (2007) 27.
Kania S., Sci. Bull. Tech. Univ. Łódź, s. Physics, 30 (2009) 65.
Kania S., Sci. Bull. Tech. Univ. Łódź, s. Physics, 34 (2013) 19.
Kitaigorodskii A.I., Molecular Crystals and Molecules, Acad. Press, N.Y. 1973.
Pope. M., Swenberg C.E., Electronic processes in organic crystals., Clarendon Press New Yor 1982.
Rühle V., Lukyanov A., Falk M., Schrader M., Vehoff T., Kirkpatrick J., Baumeier B. and Andrienko D., J. Chem. Theory Comput., 7 (2011) 3335.