DOI funkcjonuje już od tylu lat, że chyba nie trzeba przedstawiać jego zalet. Jest stosowany przez wszystkie uznane i prestiżowe wydawnictwa naukowe. Wiąże się to z lepszą widocznością i dostępnością dokumentu w internecie, a to owocuje wyższą cytowalnością i skuteczniejszym indeksowaniem.

DOI to identyfikator, przypisany wyłącznie do jednego dokumentu elektronicznego. Do tej pory Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego traktowało ten identyfikator na równi z numerem ISSN czy ISBN przy ocenie publikacji. Wystarczyło nawet, by autor przedstawił numer DOI publikacji, by została ona zaliczona do jego dorobku naukowego – nawet, gdy nie została jeszcze fizycznie wydana.

Sam identyfikator zbudowany jest z dwóch części: prefiksu przypisany do wydawcy oraz oddzielonego ukośnikiem sufiksu, nadawanego przez tego wydawcę, który odnosi się do określonego dokumentu (konkretny tytuł, tom, numer i strony). Przy pomocy wyszukiwarki na stronie www.dx.doi.org można zidentyfikować dokument, któremu nadano DOI. Po wklejeniu w okno wyszukiwarki ciągu znaków identyfikatora zostaniemy przekierowani na stronę z opisem bibliograficznym lub pełnym tekstem określonej publikacji.

DOI przypisywany może być też artykułom, które zostały wydane wcześniej, ale postanowiono dać im drugą młodość poprzez umieszczenie ich cyfrowej wersji w sieci.